این حنظله است، کودکی با پاهای برهنه و کله ای بزرگ با چند تار موی سیخ.لباس های کهنه و وصله دارش نشان آوارگی و گذراندن روز های سخت است. او به ما پشت کرده، او به شدت با ما قهر است، او با تمام کسانی که بر سر مساله ی فلسطین تن به مذاکره و مصالحه می دهند قهر کرده است .او ده سال بیشتر ندارد، سالهاست که ده سال دارد و ظاهرن تا آزاد شدن سرزمین مادری اش، ده ساله باقی خواهد ماند. حنظله دستانش را پشتش گره کرده یعنی اینکه امیدی به هیچ کدام از نهادها و سازمانهای به اصطلاح حقوق بشری و کمپین های حمایتی ندارد. ما صورت او را نمیبینیم اما میشود حدس زد که از تمام این چیز ها عصبانی است. با این حال احتمالن چشم امید او به ما ست که در روزهایی مانند روز قدس آزادی اش را فریاد بزنیم.
به امید آن روز که حنظله خوشحال بشود و با ما آشتی کند و صهیونیسم از صفحه روزگار محو شود....
آیدین ضیایی
شرح تصویر:
حنظله (به معنی سیب تلخ) یک شخصیت کارتونی برساخته ناجی علی کاریکاتوریست فلسطینی است که نماد مصور مردم فلسطین و نشانگرِ سرنوشتِ تلخ و اندوهبارِ آوارگانِ فلسطینی است.
او یک کودک ۱۰ ساله فلسطینی است که نخستین بار در سال ۱۹۶۹ در روزنامه کویتی السیاسة به تصویر کشیده‌شد. ناجی علی از سال ۱۹۷۳ به این سو حنظله را همواره پشت به بیننده و با دستان قلاب شده در پشت ترسیم کرده‌است. ده‌سالگی سنی‌ست که او مجبور به ترک فلسطین شد و ده‌ساله ماندنش ناشی از آن است که جز در سرزمین خودش نمی‌تواند رشد کند. حنظله همیشه پیراهن ژنده و پابرهنه است و در کاریکاتورهای تازه‌تر گاه در حال سنگ‌پرانی یا شعارنویسی است.
